Een opslagpercentage is een extra percentage dat sommige verhuurders bovenop de standaard indexeringsclausule berekenen om de huurprijs te verhogen. Dit kan resulteren in aanzienlijke prijsverschillen en kan de huurder verrassen. Het opslagpercentage is gebonden aan een maximum, maar kan nog steeds een flinke verhoging van de huurprijs betekenen. Het is daarom belangrijk om de regels en bepalingen over huurverhogingen te kennen voordat je een huurcontract tekent, zodat je niet voor verrassingen komt te staan.
Het opslagpercentage wordt meestal bepaald door de verhuurder en kan variëren afhankelijk van verschillende factoren, zoals lokale wetgeving, marktomstandigheden en contractuele afspraken. Het opslagpercentage kan jaarlijks worden toegepast om de huurprijs aan te passen aan inflatie of andere kostenstijgingen. Het is belangrijk om het opslagpercentage te controleren en op te nemen in het huurcontract, zodat beide partijen op de hoogte zijn van de toekomstige huurprijsaanpassingen.
Het is belangrijk dat je als huurder weet waar je aan toe bent als je een huis huurt. Daarom raden we bij Huurstunt altijd aan om je huurcontract door te lezen, zodat je bijvoorbeeld ook weet welke huurverhoging je jaarlijks kunt verwachten. Verhuurders kunnen ervoor kiezen om geen bepalingen over een huurverhoging mee te nemen, waardoor je vogelvrij bent wat betreft de huurprijs. Ook kan het zijn dat de verhuurder kiest voor een marktwaardebepaling, een indexeringsclausule of daarnaast ook nog een opslagpercentage. Ga vooral na wat de regels zijn, zodat je niet voor verrassingen komt te staan.
Sommige verhuurders willen graag een slag om de arm houden wat betreft de huurprijs en nemen geen genoegen met een standaard indexeringsclausule. Boven op die clausule berekenen zij dan ook een opslagpercentage. Dat percentage is wel gebonden aan een maximum, maar kan wel flink in de papieren lopen. Zo kan de indexeringsclausule bepalen dat er 0,4 procent bij de huur op kan, maar door het opslagpercentage kan dit percentage opeens 4,4 procent worden. Op een woning van 1200 euro kan dat toch al een prijsverschil ruim 50 euro per maand opleveren. Op jaarbasis betaal je dus meer dan 600 euro extra aan huur.
De Woonbond, een belangenvereniging die zich inzet voor de belangen van huurders, raadt aan om altijd te onderhandelen over een kale indexeringsclausule. Alle andere vormen van prijsverhogingen zijn over het algemeen niet gunstig voor de huurders. Je kunt daarbij beter onderhandelen voordat je een huurcontract tekent. Als je bij een prijsverhoging gaat protesteren, kan een verhuurder naar de rechter stappen. Als de verhuurder in zijn recht staat, kan het voorkomen dat je zult moeten verhuizen.