Als je een huurcontract gaat tekenen, is het belangrijk dat je ook op de hoogte bent van de afspraken die je maakt over de huurverhoging. Verhuurders mogen de huur jaarlijks één keer verhogen en bij sociale huurwoningen is die verhoging gebonden aan regels. Bij de vrije sector is dit niet het geval. Ga je dus een woning huren met een geliberaliseerde huurprijs, dan zul je op moeten letten of in je huurcontract een indexeringsclausule, opslagpercentage of markthuurbepaling genoemd staat.
Als in jouw contract een markthuurbepaling staat, dan betekent dit dat je huurprijs eens per vijf jaar in een keer verhoogd kan worden tot de dan geldende markthuur. De verhuurder zal moeten aantonen dat vergelijkbare woningen verhuurd zijn voor die prijs en dan is het toegestaan om de huur te verhogen. Dit betekent voor de huurder dat de huurprijs in een keer met honderden euro’s omhoog kan gaan en dat kan de huurder duur komen te staan. Dit is daarom ook niet de constructie die de Woonbond als gunstig noemt. Zij raden aan om te onderhandelen over een indexeringsclausule.
Het kan natuurlijk voorkomen dat je het niet eens bent met de huurverhoging die de verhuurder voorstelt. Als de verhuurder geen ander voorstel doet, dan kan hij besluiten om naar de rechten te stappen om een uitzetting af te dwingen. De rechter moet dan bepalen of de huurverhoging terecht is en of jij inderdaad het huis moet verlaten. Kijk dus goed naar je huurcontract, zodat je weet wat je kunt verwachten en probeer te onderhandelen over je huurcontract.