De kale huur is het bedrag dat je maandelijks betaalt voor de huur van een woning, exclusief bijkomende kosten zoals gas, water, elektriciteit en servicekosten. Het is de basisprijs voor het huren van een woning, zonder extra's. De kale huurprijs wordt vaak vermeld in huuradvertenties en huurovereenkomsten, zodat huurders een duidelijk beeld krijgen van de kosten van de woning. Het is belangrijk om te weten dat bovenop de kale huurprijs nog andere kosten komen, zoals de genoemde bijkomende kosten en eventuele gemeentelijke belastingen.
De kale huur van een woning betreft enkel de huurprijs die je betaalt voor het gebruik van de woonruimte. Alle extra kosten die de verhuurder maakt om jou van de woning gebruik te laten maken zijn hier nog niet bij gerekend. De uiteindelijke huurprijs valt dus bijna altijd hoger uit dan de kale huurprijs.
De servicekosten die vaak boven op de kale huurprijs gerekend worden zijn kosten die de verhuurder rekent voor het spullen en diensten. Het kan hierbij gaan over de schoonmaak van de gemeenschappelijke ruimtes, tuinonderhoud, stoffering en meubilering. Deze zaken doet de verhuurder niet gratis en als er een vloer in de woning ligt, kun je er daarom ook vanuit gaan dat je hiervoor een bepaald bedrag zult moeten neerleggen.
Andere kosten die boven op de kale huurprijs gerekend worden, zijn de kosten voor nutsvoorzieningen. Deze kosten zijn de kosten voor gas, elektriciteit en water (GWL). Het gaat hierbij om de kosten die gemaakt worden voor de gemeenschappelijke ruimtes als je zelf wel een aparte meter in je woning hebt. Bij kamers is dit vaak anders geregeld. Daarbij betaalt iedere bewoner een deel van de totale energierekeningen. Ook die kosten worden in de kosten voor nutsvoorzieningen beschreven.
Soms weet een huurder niet eens wat de kale huurprijs van een woning is. In dat geval spreken we van een all-in huurprijs. In deze all-in huurprijs zitten de servicekosten en de kosten voor nutsvoorzieningen al gerekend. Je zult hierbij dus geen gesplitste kosten zien staan. De woning valt daardoor automatisch onder een sociale huurwoning, omdat niet vastgesteld kan worden dat het om een geliberaliseerde huurwoning gaat. Wil je de kosten graag uitgesplitst hebben, dan kun je je verhuurder vragen dat te doen. Weigert diegene mee te werken, dan kun je de Huurcommissie inschakelen om de splitsing voor je af te dwingen.